Wie zijn fout is het nu eigenlijk?
Hoe vaak kom ik dit niet tegen online:
Hond bijt wandelaar
Hond bijt kind
Hond bijt hond dood tijdens de wandeling
En dan komen de comments:
Het is de fout van de eigenaar!
Het is de fout van de hond!
De hond moet een spuitje krijgen!
Een hond mag niet bijten!
Wat denk ik toch vaak: Verdorie, dit had niet mogen gebeuren. Dit had misschien vermeden kunnen worden…
Maar is het allemaal wel zo gemakkelijk om hierover mee te spreken?
Ik wil jullie graag helpen om hier iets meer diepgang in te krijgen.
STEL JE EVEN VOOR:
Als ik aan jou vraag: ben je agressief? Dan is het antwoord wellicht nee. (op enkele uitzonderingen na).
Maar als ik aan jou vraag: ben je altijd even vriendelijk? Dan is het antwoord wellicht ook nee.
Want:
Heb je nooit een dag dat je eens ziek bent, en eigenlijk geen anderen wil zien?
Heb je nooit een periode in je leven dat alles even te veel is?
Zijn er dan géén dingen waar je bang van bent?
Zijn er dan geen spullen die je je echt door NIEMAND laat afnemen?
Heb je nooit een moment dat iets of iemand écht even het bloed onder je nagels haalt?
En heb je dan écht nooit een momentje dat het emmertje toch even overloopt en je toch net wat feller reageert dan je eigenlijk bedoeld had? Zelfs naar de mensen die we liefhebben?
De hond.
Zijn honden op dit vlak dan zo verschillend? Ik garandeer je van niet.
Want een hond kan zich ook écht wel slecht voelen. Dit kan gaan van jeuk, buikpijn, pijn aan heupen, spieren die vast zitten, …
Het is dan ook zeker normaal dat een hond op die momenten prikkelbaarder is.
Bij honden waar dit gedurende lange tijd meespeelt (fysieke pijn, stress, angst, …), ga je zien dat hij op den duur nog minder kan verdragen.
Of is er misschien iets dat de hond écht als bedreigend ervaren heeft? Als hij zich met zijn leven bedreigd voelt, zal hij ook reageren voor zijn eigen veiligheid wanneer wij hem hierin niet ondersteunen en begeleiden en hem zo snel mogelijk in veiligheid brengen.
Om nog maar te zwijgen over spullen die je hond super belangrijk vind, en hij denkt dat iedereen dit gaat afnemen en het daarom wil bewaken.
Wil niet zeggen dat hier de eigenaars hier niet mee aan de slag kunnen gaan, maar ik wil gewoon al enkele situaties beetje schetsen die mogelijk conflicten geven.
Natuurlijk zijn er een heleboel factoren hierbuiten die nog een steentje bijdragen hoor. Hoe een hond zich voelt had ik hierboven al wat uitgelegd, maar ook volgende zaken spelen een rol:
de genen
socialisatie
eerdere ervaringen die de hond had
basisbehoeftes die niet ok zijn (te weinig mentale en fysieke stimulans, geen veiligheid, niet voldoende rust, constante stress…)
En er zijn er nog wel een aantal :-)
De eigenaar
Maar ik wil ook even inzoomen op de andere kant. De eigenaars.
De eigenaars spelen een héél grote rol. Als zij niet zien of opmerken dat hun hond zich slecht voelt, of niet tijdig hulp zoeken bij gedragsproblemen, dan is de kans érg groot dat er incidenten gaan komen. J
Want hoe je het ook draait of keert: Als eigenaar heb je veel in de hand.
Je hebt controle over wie er toegang heeft bij je hond.
Je hebt controle over de wandelingen die je doet
Je hebt controle over de manier dat je je hond belangrijke spullen geeft, maar ook veilig weer wegneemt
Je hebt controle over als en hoe kinderen je hond benaderen. (Als je niet kan controleren hoe ze hem veilig benaderen, dan zou je je verstand moeten gebruiken en niet laten benaderen of je hond wegzetten).
Maar als laatste: Ik vind dat het je plicht als eigenaar is om je hond te leren kennen. Ze laten je toch ook niet in de auto rijden zonder rijbewijs? Als jij je hond écht kent, kan je een heleboel problemen vermijden, vroeg detecteren, en zelfs oplossen met de juiste hulp.
In een ideale wereld:
Stel je voor dat je als eigenaar écht je hond goed kent. Je ziet aan bepaalde signalen wanneer hij zich slecht voelt. Je weet welke triggers een uitdaging kunnen zijn, je weet welke zaken je hond wel en niet fijn vind.
Zou dan :
De hond die de wandelaar gebeten had. Had dit vermeden kunnen worden als de eigenaars misschien gezien hadden dat de hond die dag pijn heeft en niet meer goed kon lopen tijdens de wandeling? En de wandelaar die hem wou aaien was de druppel…
De hond die het kind gebeten heeft, had dit vermeden kunnen worden als we wisten dat de hond zijn kauwbeentje niet wil afgeven aan het kind? Hadden we de hond dit ooit op een veilige manier kunnen leren, of hadden we hem misschien het kauwbeentje even in een aparte kamer moeten geven?
De hond die een andere hond doodbeet tijdens de wandeling. Hadden we dit kunnen vermijden wanneer we wisten dat de hond dit instinctief kan doen en enorm ondergestimuleerd was op het moment dat dit gebeurde?
Wie zijn fout is het dan?
Ik denk niet graag in termen van ‘wie zijn fout is het’. Het is al jammer genoeg dat het gebeurd is. Als ik in de richting van de honden kijk: Hier is vaak enorm veel verbetering mogelijk, maar je moet als eigenaar wel professionele begeleiding zoeken. Problemen lossen zichzelf zelfden op. En wanneer je slechte begeleiding krijgt, maakt dit de problemen vaak nog erger.
Wanneer ik in de richting van de eigenaar kijk: Er is nog enorm veel te leren over je hond. Je hebt je hond natuurlijk niet ontvangen met een handleiding hé. En zelfs als je in je leven al verschillende honden hebt gehad, vroeg of laat kom je eentje tegen waar toch je trukendoos even op is. En dan is het belangrijk om de juiste kennis op te doen om ook hier mee aan de slag te kunnen.
Tot slot:
Misschien ken je iemand met een hond die bijvoorbeeld agressie vertoont. Misschien heb je zelf wel een hond waar je ‘trukendoos’ even op is.
Geloof me: er zijn veel mensen die dit meemaken. Enkel niemand pakt hiermee uit op social media en op straat.
Wanneer je auto stuk is, ga je naar een garagist. Wanneer je ziek bent, ga je naar de dokter. Wanneer je met je hond vastzit, contacteer dan een gedragsdeskundige.
Als je met professionele hulp inzicht krijgt over je hond en enkele duidelijke stappenplannetjes, dan kom je al een heel eind.
En op deze manier voorkom je dat je hond de krant haalt.